بررسی تاثیر پروبیوتیک ها بر میزان بیلی روبین غیرمستقیم نوزادان مبتلا به زردی نوزادی

زمینه و هدف: در ابتدای تولد به علت افزایش چرخه انتروهپاتیک، نوزاد در معرض خطر بالای ابتلا به زردی قرار دارد که منجر به زردی فیزیولوژیک می‌گردد. اگر چه فتوتراپی یک روش درمانی امن می باشد ولی ممکن است منجر به عوارضی از قبیل هایپرترمی، راش‌های اریتماتو، افزایش دفع نامحسوس مایعات و اسهال گردد. از این رو ارایه روش درمانی نوین درجهت کاهش سطح بیلی روبین و همچنین کاهش نیاز به فتوتراپی می‌تواند سودمند باشد باتوجه به بررسی‌های انجام شده، پروبیوتیک‌ها تنظیم کننده عملکرد روده‌ای و سیکل انتروهپاتیک هستند و از این رو ممکن است در درمان هایپربیلی روبینمی نوزادی موثر باشند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر پروبیوتیک ها در کاهش سطح بیلی روبین غیرمستقیم خون می‌باشد. مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع تحلیلی است که به روش clinical trials با طرح parallel و تلفیق ان با طرح b&a می‌باشد جامعه مورد مطالعه 80 نفر از نوزادان مبتلا به هایپربیلی روبینمی بودند که به صورت رندوم به دو گروه مواجهه و غیرمواجهه تقسیم شدند. نوزادان گروه غیرمواجهه فقط تحت درمان با فتوتراپی قرار گرفتند و نوزادان گروه مواجهه علاوه بر فتوتراپی روزانه 5 قطره پدیلاکت تا زمان ترخیص دریافت نمودند. مطالعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار آماریSPSS 11 و توسط آزمون های آماری t مستقل،t2 زوجی و ANOVA، تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: میانگین میزان کاهش بیلی روبین غیر مستقیم در روز اول در گروه فتوتراپی mg/dl4/3 و در گروه فتوتراپی+پدیلاکت mg/dl5/3 می‌باشد و با 949/0   p-value=  معنی‌دار نیست .میانگین میزان کاهش بیلی روبین غیرمستقیم در روز دوم پس از درمان در گروه فتوتراپی mg/dl6/3 و در گروه فتوتراپی+پدیلاکتmg/dl 7 بود که بیشتر از گروه فتوتراپی است و با177/0 p-value= معنی دار نیست. میزان کاهش بیلی روبین غیر مستقیم در روز سوم گروه فتوتراپی mg/dl5/6 بوده در گروه فتوتراپی+پدیلاکت mg/dl 1/7 می‌باشد که بیشتر از گروه فتوتراپی است و با 618/0p= معنی دار نیست. بحث و نتیجه‌گیری: میانگین میزان کاهش بیلی روبین در گروه فتوتراپی+پدیلاکت کمی بیشتر از گروه فتوتراپی است ولی از لحاظ آماری معنی دار نیست.